Morning!

لا لا لا لا دیگه بسه گل لاله

بهار سرخ امسال مثل هر ساله 

هنوزم تیرو ترکش قلب رو می شناسه 

هنوز شهر زیر سرب و چکمه می ناله 

نخواب آروم گل بی خارو بی کینه

نمی بینی نشسته گوله تو سینه 

آخه بارون که نیست رگبار باروته 

سزای عاشقای خوب ما اینه 

نترس از گوله دشمن گل لادن 

که پوست شیره پوست سرزمین من

اجاق گرم سرمای شب سنگر 

دلیل تا سپیده رفتن و رفتن 

نخواب آروم گل بادوم ناباور 

گل دل نازک خسته گل پرپر

نگو باد ولایت پرپرت کرده 

دلاور قد کشیدن را بگیر از سر 

دوباره قد بکش تا اوج فواره 

نگو این ابر بی بارون نمی ذاره

مثل یار دلاور نشکن از دشمن 

ببین سر می شکنه تا وقتی سر داره 

نذاشتن هم صدایی را بلد باشیم 

نذاشتن حتی با همدیگه بد باشیم 

کتابهای سفید و دوره می کردیم

که فکرشب کلاهی ازنمد باشیم 

نگو رفت تا هزار آفتاب هزار مهتاب 

نگو کو تا دوباره بپریم از خواب 

بخون با من نترس از گلوله دشمن 

بیا بیرون بیا بیرون از این مرداب 

نگو تقوای ما تسلیم و ایثاره

نگو تقدیر ما صد تا گره داره 

به پیغام کلاغ های سیاه شک کن 

که شب جز تیرگی چیزی نمی یاره 

نخواب وقتی که هم بغضت به زنجیره 

نخواب وقتی که خون از شب سرازیره 

بخون وقتی که خوندن معصیت داره 

بخون با من بیا با من نگو دیره

سکوت شیشه های شب غمی داره

ولی خشم تو مشت محکمی داره 

عزیز جمعه های عشق وآزادی 

کلاغ پر بازی با تو عالمی داره 

عزیز جمعه های عشق آزادی 

کلاغ پر بازی با تو عالمی داره

نخواب ای حسرت سفره گل گندم 

نباش تو دالونای قصه سر در گم 

نخواب روی بالش پرهای پروانه 

که فریاد تورو کم داره این مردم 

لا لا لا لا دیگه بسه گل لاله

شهیار قنبری